Door: Addy Pool - pedagogisch begeleider KomKids

Wie kent ze niet, Grote Beer en Kleine Beer. Al jaren zijn deze boeken niet meer weg te denken uit het rijtje populaire voorleesboeken. In ieder geval de laatste 20 jaar niet, want ik las ze al op de bedrand voor het slapen gaan. De warme tekeningen, herkenbare onderwerpen en de eeuwig lieve Grote Beer die Kleine Beer stap voor stap helpt de wereld te ontdekken. Het mooie is dat deze boeken zowel het perspectief van het kind als van de opvoeder aan bod laten komen. De dagelijkse dilemma’s en problemen vormen de kern van het verhaal. 

Zo ook in ‘Welterusten Kleine Beer”. Grote Beer is moe, de hele dag heeft in het teken gestaan van buiten spelen in de sneeuw met Kleine Beer. Dus aan het einde van de dag klinkt in de wens “Welterusten Kleine Beer” zoiets door: “Zo, nu even lekker zitten en niks doen”. Hoe herkenbaar voor opvoeders! En hoe jammer is het dan als Kleine Beer niet kan slapen….!? Met een bijna eindeloos geduld gaat Grote Beer op zoek naar de oorzaak waarom Kleine Beer niet kan slapen, zoekt naar oplossingen, gromt een beetje en sjokt en sust. Maar niet een keer zegt Grote Beer: “gewoon omdat ik het zeg!”

Kleine Beer ontdekt waarom hij niet kan slapen, en we zien dat zo’n ontdekking steeds weer leidt tot nieuwe ontdekkingen en er steeds weer nieuwe oplossingen nodig zijn. Vanuit de veilige warme betrokkenheid van Grote Beer leert Kleine Beer om te gaan met de wereld die hij ontdekt. Uiteindelijk leert Grote Beer hem de grenzen van de oplossingen voor het probleem. Als alle lichtjes te klein zijn, en de donkere wereld daarbuiten te donker is zegt Grote Beer: ‘Kijk, ik heb de maan voor je gehaald. De maan en al die flonkerende sterren’. En ten slotte gebeurd wat de bedoeling was; Kleine Beer valt in slaap…

Titel: Welterusten Kleine Beer
Auteur en illustrator: Martin Waddell & Barbara Firth
ISBN: 9789047707646